Het was een grote woestenij toen we het huis kochten: de tuin. Aan de voorkant gemaaid gras en een perk bij het voorhuis, aan de achterkant een grote rimboe. Heel wat tijd waren we bezig er een fijne tuin van te maken voor ons en de kinderen.
De afgelopen jaren heb ik mijn taken in de tuin wat verwaarloosd vanwege drukke werkzaamheden binnen mijn bedrijf. Maar dit voorjaar heb ik juist door mijn werk de passie voor de tuin weer teruggevonden. Met het in opdracht schrijven van tuinartikelen diep ik mijn tuinkennis op uit mijn geheugen. Ook de vele aantekeningen die ik die eerste jaren maakte van de planten in de tuin komen nu goed van pas. En het schrijven erover en praten met hoveniers en tuinarchitecten geeft me de energie om de groene vingers weer wat vaker te laten wapperen in de tuin.
Door mijn artikel over tuinkruiden heb ik weer een leuk kruidentuintje in potten ingericht, het artikel over pompoenen en courgettes heeft me aangezet dit ook weer in eigen tuin toe te passen en ik ga toch maar weer een poging wagen om wat wilde bloemen in de voortuin te krijgen naar aanleiding van mijn artikel over de wilde bloementuin. Mijn man is blij met de extra handen in de tuin, die hij de laatste jaren in zijn eentje probeerde in het gareel te houden.
Op dit moment ben ik voor een opdrachtgever, een tuinarchitect, bezig een aantal advertorials te schrijven voor websites. Deze tuinarchitect realiseert prachtige tuinen met moderne inzichten en eigentijdse toepassingen. Mijn handen beginnen te jeuken om de tuin helemaal om te gooien. De ronde vormen van onze landelijke tuin moeten recht, weelderige perken moeten strak, gebruikte materialen modern. Mijn man kijkt me aan en zegt: ga jij eerst maar die artikelen schrijven en als er tijd over is kijken we naar je tuinplannen. En ik weet: ik ben beter in het schrijven dan in het grote werk in de tuin. Als het artikel af is, ga ik heerlijk genieten op onze nieuwe loungebank met uitzicht op onze prachtige landelijke tuin.