Natuurlijke achtertuin

Bijna twintig jaar geleden kwamen wij hier wonen om onze kinderen te laten opgroeien in een dorp met de ruimte van het platteland in nabijheid van de natuur. Voor mijn kinderen is het heel gewoon, zoals ik het zelf ook gewoon vond om in een natuurlijke omgeving te wonen (ik groeide op in Noord-Drenthe). Pas later ga je die vanzelfsprekende aanwezigheid van groen waarderen.

Ik werk vanuit huis en kijk iedere dag vanuit mijn kantoor uit op de weilanden met daarachter de bossen van het Dwingelderveld. Op het moment van schrijven lopen er weer vijf reeën. Ik ben het gewend, het gebeurt regelmatig en toch geniet ik er bewust van. Ik geniet van de planten die uitlopen, de eerste bloemen die na de winter weer verschijnen. Iedere verandering in de natuur probeer ik bewust mee te nemen. Want het leven gaat snel, je vergeet soms te genieten. En daar is eigenlijk niet veel voor nodig als je in zo’n prachtig gebied woont.

In mijn werk speelt de natuur gelukkig ook een rol. Ik mag onder andere schrijven over tuinieren en over recreëren in Drenthe. En daarnaast maak ik natuurlijk dit magazine waarin natuur een vast onderdeel heeft en we deze keer natuur als thema hebben opgevoerd. Dat betekende veel interviews met natuurliefhebbers waarbij ik weer veel inspiratie heb opgedaan. Ja, ik wil ook graag een zwemvijver en een moestuin en een wilde bloementuin…

Maar eigenlijk heb ik al de mooiste tuin: het Dwingelderveld, waar ik regelmatig een rondje loop. Met vriendinnen of met mijn gezin. Al is het lastig om die tieners mee te krijgen voor een wandeling in het bos. Als kind hadden ze weinig keuze en met een bal of fietsje mee vonden ze het nog wel leuk het bos in te gaan. Maar naar mate ze ouder werden wilden ze steeds minder vaak mee. Tot we van iemand hoorden over geocaching. Geocaching is een soort schatzoeken met je telefoon. Over de hele wereld liggen zogenaamde caches verstopt die je meestal wandelend kunt gaan zoeken. En niet alleen in de natuur, maar ook in steden en dorpen. De tieners vonden dit nog wel een leuke manier om de natuur in te gaan.

Vier jaar geleden ontwikkelden we zelf een ‘multicache’ in ons favoriete natuurgebied. Leuk om te zien hoeveel mensen (gemiddeld meer dan honderd logs per jaar) de cache al gelopen hebben en daarbij ook aangeven hoe prachtig en afwisselend het natuurgebied is. Fijn om anderen te laten meegenieten van onze prachtige achtertuin.

Deze blog is als column verschenen in de voorjaarseditie van InWesterveld Magazine nr. 7 2019.